-
1 ból
m (G bólu) 1. pain C/U, ache C/U; (lekki) discomfort C/U- dotkliwy/ostry/przejmujący ból (a) nagging/sharp/piercing pain- rozdzierający ból excruciating pain- ból nie do zniesienia unbearable pain- ból głowy a headache- ból zęba/ucha/żołądka (a) toothache/(an) earache/(a) stomach ache- ból gardła a sore throat- ból w klatce piersiowej chest pain- cierpieć straszny ból to be in great pain- bez bólu painlessly2. sgt (cierpienie) pain, suffering- sprawiać komuś ból to cause sb pain, to hurt sb- (jej) ból po stracie matki her pain over the death of her mother- ukoić/uśmierzyć ból to relieve/soothe (the) pain- dzielić z kimś ból to share sb’s pain a. suffering- serce mi/jej pęka z bólu my/her heart is breaking- z bólem serca with a heavy heart* * *-u; -e; dat sg - owi; m( fizyczny) pain, ache; (przen: zmartwienie) pain, distressból brzucha — stomach lub belly ache
* * *miGen.pl. -ów1. ( fizyczny) pain, ache; ostry ból sharp l. acute pain; dotkliwy ból severe pain; przejmujący ból piercing pain; ból zęba toothache; ból gardła sore throat; ból żołądka stomach-ache; ból głowy headache; ból w kolanie pain in one's knee, sore knee; ból w łokciu sore elbow; cierpieć na bóle w stawach suffer from aching joints; jęczeć z bólu groan with pain; odczuwać ból feel (a) pain; uśmierzyć ból relieve l. soothe pain.2. ( psychiczny) grief, suffering, pain; sprawić komuś ból cause sb grief; ból po stracie matki the pain of losing one's mother; z bólem serca with a heavy heart; dzielić z kimś ból share sb's grief l. suffering; sprawia mi ból, gdy słyszę, że... it pains me to hear that...; serce mi pęka z bólu it's breaking my heart.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ból
-
2 sprawiać
impf ⇒ sprawić* * *( ból) to inflict; ( niespodziankę) to give; ( kłopot) to cause, (książk: kupować) to purchasesprawić, że coś się stanie — to make sth happen
sprawiać dobre/złe wrażenie — to make a good/bad impression
* * *ipf.sprawić pf.1. (= powodować) cause, bring about; sprawiać kłopot cause trouble, be a nuisance; sprawiać ból hurt, cause pain; sprawiać komuś przykrość make sb sorry; sprawiać komuś radość make sb happy; sprawiać dobre/złe wrażenie make a good/bad impression; sprawiać komuś zawód let sb down, disappoint sb, be a disappointment to sb; sprawić komuś niespodziankę spring l. uncork a surprise on sb; sprawić niespodziankę come as a surprise; sprawiać trudności cause trouble; sprawić, że coś się stanie make sth happen; sprawić, że ktoś coś zrobi make sb do sth; sprawiać komuś frajdę give sb a buzz; przypadek sprawił, że... it was only a pure chance that...; czy sprawiłoby ci to kłopot? would it cause you any trouble?, would it put you out?; sprawić komuś lanie l. baty give sb a drubbing l. thrashing; nie sprawiać kłopotu be no trouble; sprawiać wrażenie czegoś make l. give the impression of (being) sth.2. przest. (= kupować) buy, purchase.3. kulin. (= oprawiać) dress.ipf.sprawić się pf. perform l. do well; spraw się dobrze! do your best!; samochód dobrze się sprawia the car is working properly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprawiać
-
3 zadawać
impf ⇒ zadać* * *(-aję, -ajesz); perf -ać; vtzadawać sobie trud, by coś zrobić — to take the trouble to do sth
* * *ipf.- aję -ajesz, - awaj1. (= wyznaczać zadanie) assign, set; zadawać pytanie ask a question; zadać komuś zagadkę give sb a riddle to solve.2. (= sprawiać) inflict; zadać klęskę wrogowi defeat the enemy; zadać komuś ból inflict pain on sb; zadać komuś śmierć deal out death to sb, take the life of sb; zadać pokaźne straty cause severe losses; zadawać komuś cios deal a blow to sb; zadawać kłam komuś/czemuś give the lie to sb/sth, belie sb/sth; zadać sobie trud, żeby coś zrobić take the trouble to do sth, take pains to do sth; zadać sobie wiele trudu, żeby coś zrobić go to great pains to do sth, go out of one's way to do sth; zadać sobie/komuś gwałt, żeby coś zrobić force o.s./sb to do sth; zadać komuś czymś szyku dazzle sb with sth (usu. one's clothes).3. (= zaprawiać) treat.4. (= dawać pokarm zwierzętom) give, feed ( fodder to animals).5. (= podnosić i zakładać komuś ciężar) put (a sack etc. on sb's shoulders).ipf.pot. hang around, mix ( z kimś with sb); z nikim się nie zadawać keep o.s. to o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadawać
-
4 spraw|ić
pf — spraw|iać impf Ⅰ vt 1. (być przyczyną) to cause- sprawić komuś ból to distress sb- sprawić komuś radość to please sb- sprawić komuś kłopot to inconvenience sb, to put sb to trouble- nie sprawi mi to żadnego kłopotu it’s no trouble at all- sprawiać (komuś) trudności to be difficult for sb- matematyka sprawiała mu trudności w szkole he had problems with maths at school- wiosna sprawiła, że poczuł się lepiej the spring made him feel better2. książk. (kupować) to buy sprawić sobie futro to get oneself a fur coat 3. (przygotować) to dress [drób, ryby, zwierzynę] Ⅱ sprawić się — sprawiać się (działać, funkcjonować) to behave- jak się sprawia ten nowy goniec? how is the new messenger boy doing?- spraw się dobrze! do your best!- samochód sprawiał się dobrze od samego początku the car did a. was doing well from the very beginning■ los/przypadek sprawił, że… by coincidence…- sprawiał wrażenie zmęczonego/zadowolonego he gave the impression of being tired/contented, he looked tired/contented- sprawić komuś lanie a. baty a. cięgi pot. to beat the living daylights out of sb pot., to wipe the floor with sb pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spraw|ić
См. также в других словарях:
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
torturować — ndk IV, torturowaćruję, torturowaćrujesz, torturowaćruj, torturowaćował, torturowaćowany 1. «poddawać kogoś torturom w celu wymuszenia zeznań» Więźniowie torturowani przez gestapo. 2. pot. «sprawiać komuś ból, przykrość, męczyć, dręczyć, nękać»… … Słownik języka polskiego
dręczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dręczyćczę, dręczyćczy, dręczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać komuś ból, przykrość fizyczną lub psychiczną, zwykle przez dłuższy okres; męczyć, pastwić się, znęcać się, gnębić, dokuczać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokuczaćam, dokuczaća, dokuczaćają {{/stl 8}}– dokuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokuczaćczę, dokuczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadomie i celowo sprawiać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… … Słownik języka polskiego
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
męczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, męczyćczę, męczyćczy, męczyćczony {{/stl 8}}– zmęczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do wysiłku fizycznego lub umysłowego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… … Słownik języka polskiego
dokuczać — ndk I, dokuczaćam, dokuczaćasz, dokuczaćają, dokuczaćaj, dokuczaćał dokuczyć dk VIb, dokuczaćczę, dokuczaćczysz, dokuczaćkucz, dokuczaćczył «wyrządzać przykrość, wprawiać w kłopoty, dawać się we znaki, sprawiać ból; nękać, drażnić, denerwować»… … Słownik języka polskiego
ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin … Słownik języka polskiego
kąsać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIIa, kąsaćam, kąsaća, kąsaćają, kąsaćany {{/stl 8}}– ukąsić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ukąszę, kąsaćsi, ukąś, ukąszony {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzętach, owadach, rzadziej ludziach: ranić, chwytając zębami, kłując… … Langenscheidt Polski wyjaśnień